Missie naar Lorient en Port-Louis
Ontdekking en verrassing
17-19 maart, 2023
Een hele school ontdekt
Acht jaar na hun heiligverklaring blijven Saints Louis en Zélie Martin onbekend bij het grote publiek, behalve dat ze weten dat ze de ouders zijn van Saint Thérèse. Dit geldt nog meer voor kinderen. De keuze van de Sainte-Thérèse-school in Lorient om de hele school, zo'n 150 kinderen, onder leiding van alle leerkrachten, de directeur, te brengen tijdens de passage van de relikwieën van Thérèse's heilige ouders was een geweldige kans om ze te ontdekken. Gedurende bijna een uur heeft de dialoog met Guy Fournier, diaken van het heiligdom, via een zeer participatieve educatieve benadering, het mogelijk gemaakt om te ontdekken wat heiligheid is, hoe liefdevol het succes van een leven is en wat het feit vertegenwoordigt om te bidden in aanwezigheid van van relikwieën. De muzikale ondersteuning op de gitaar en de liedjes, geanimeerd door Jean-Noël, vrijwilliger in het heiligdom, uit de gedichten van Thérèse namen deel aan de meditatie.
Elke leeftijd maakt zich zorgen
Als deze benadering van alle kinderen van de lagere school globaal een tijd van catechese was, maakte de hele missie een verdieping van het geloof mogelijk naar het concrete voorbeeld van de echtgenoten Martin. Ja, het is mogelijk om een heilige te worden te midden van de grillen van het leven met zijn lief en leed. De parochie van Port Louis/Locmiquélic had de parochianen tijdens de drie voorgaande vastenzondagen gesensibiliseerd voor het bezoek van de relikwieën. Pater Le Pivain, de plaatselijke pastoor, wilde dat alle parochianen, hoe divers ze ook zijn en van alle generaties, zouden profiteren van deze tijd met meerdere ingangen: tijd voor persoonlijke verering, tijd voor kinderen, rozenkransen, lofzangen, vespers, homilieën tijdens missen... de link leggen tussen de teksten en een manier om vandaag het geloof te beleven door de heiligen te zien evolueren in hun tijd, conferentie. De laatste bracht een bijzonder gemotiveerd publiek samen met een dialoogtijd die praktisch net zo lang was als de eerste presentatie. Bij het vertrek zei een parochiaan: "Onze omgeving is niet erg bevorderlijk voor het geloof, wetende dat christenen voor ons dezelfde realiteit hebben doorgemaakt, terwijl ze het geloof en de hoop behouden die altijd de drijvende kracht van hun leven zijn geweest, helpt ons om de reis met enthousiasme voort te zetten". De boekhandelshoek van Marie-Madeleine en Marie-Odile, vrijwilligers van het opvangcentrum, blijkt een waardevolle plek om uit te wisselen bij het kiezen van een boek, een stripverhaal, enz.
En zoals pater Le Pivain zei, een paar dagen na de missie : "Ik heb veel uitstekende feedback".
